Lütfen bekleyin
12
Yaz akşamları, denizin kenarındaki yürüyüş yolları çok kalabalıktı. İnsanlar, sıcak havadan kaçıp serinlemek için sahile geliyordu. Denizin tuzlu kokusu, hafif rüzgarla karışıyordu. Herkes bir şekilde rahatlamış, gündelik hayatın gürültüsünden uzaklaşmıştı. Birkaç adım atarak deniz kenarına yaklaştım. Dalgaların sesi, insanın içini ferahlatıyordu. Gün batımına doğru, ufuk çizgisinde turuncu ve mor renkler birleşiyordu. O an, zamanın nasıl geçtiğini unutuyordum. İnsanlar birbirine gülümsüyor, hayatın tadını çıkarıyordu. Birbirinden farklı dünyalar, sahilde bir arada, huzurlu bir anı paylaşıyordu. Bazen, sadece denize bakarak bile huzur bulmak mümkündür. O an, sadece deniz ve ben vardık.
Yorumlar
Yorum Gönder